Wszywka alkoholowa – czym jest i jak działa?
„Zaszycie alkoholowe”, często nazywane Esperalem, to jedno z popularnych narzędzi stosowanych w terapii alkoholizmu. Zawiera substancję czynną – disulfiram – która działa poprzez blokowanie enzymów odpowiedzialnych za metabolizm alkoholu w organizmie osoby uzależnionej. Gdy osoba z wszywką spożyje alkohol, w jej ciele gromadzi się aldehyd octowy, co prowadzi do bardzo nieprzyjemnych, a czasem nawet groźnych objawów zatrucia alkoholowego nawet przy małych ilościach spożytego alkoholu, takich jak nudności, wymioty, silne bóle głowy, kołatanie serca, a w skrajnych przypadkach nawet zapaść. Dzięki temu działaniu wszywka alkoholowa zniechęca do spożywania alkoholu, co wspiera abstynencję i pomaga w leczeniu choroby alkoholowej.
Czy można przepić wszywkę alkoholową?
Pomimo groźnych konsekwencji, niektórzy osoby uzależnione od alkoholu próbują „przepić” wszywkę, czyli spożywać trunki mimo jej działania. Tego typu próby są niezwykle ryzykowne i mogą prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych. Disulfiram zawarty w Esperalu utrzymuje się w organizmie przez długi czas, zwykle od 8 do 12 miesięcy, a jego działanie jest niemal natychmiastowe po spożyciu alkoholu. Próba przepicia wszywki alkoholowej, czyli świadome picie alkoholu pomimo jej obecności, może wywołać silną reakcję organizmu, która w skrajnych przypadkach może zagrażać życiu.
Skutki przepicia wszywki alkoholowej Esperal
Przepicie wszywki alkoholowej niesie ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Disulfiram blokuje rozkład alkoholu na bezpieczne dla organizmu substancje, co powoduje nagromadzenie się toksycznego aldehydu octowego. Już niewielka ilość alkoholu może wywołać objawy takie jak silne bóle głowy, wymioty, zawroty głowy, trudności w oddychaniu, bóle w klatce piersiowej oraz kołatanie serca. W przypadku spożycia większej ilości alkoholu, reakcja organizmu może być jeszcze bardziej intensywna i prowadzić do utraty przytomności, drgawek, zawału serca, a nawet śmierci. Warto zaznaczyć, że te objawy mogą wystąpić już po kilku minutach od spożycia alkoholu.
Mity na temat przepicia wszywki
Wokół tematu wszywek narosło wiele mitów. Niektórzy uważają, że można „oszukać” wszywkę poprzez picie niewielkich ilości alkoholu lub rozcieńczanie go dużą ilością wody. Niestety, takie praktyki picia mimo wszywki są niebezpieczne i mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Wszycie działa na zasadzie wywoływania silnej reakcji organizmu na alkohol, niezależnie od jego ilości. Nawet małe dawki alkoholu mogą wywołać nieprzyjemne i potencjalnie groźne skutki.
Dlaczego nie warto ryzykować?
Wszywka alkoholowa jest skutecznym narzędziem w walce z uzależnieniem, ale tylko wtedy, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami lekarza. Próby przepicia wszywki nie tylko narażają zdrowie i życie pacjenta, ale także podważają sens terapii. Osoby decydujące się na wszycie Esperalu zazwyczaj mają za sobą długą historię walki z nałogiem i liczne nieudane próby wyjścia z uzależnienia. Wszywka jest dla nich szansą na nowe, trzeźwe życie. Ryzykowanie zdrowia poprzez próby picia alkoholu wbrew działaniu wszywki jest zatem nie tylko nieodpowiedzialne, ale i szkodliwe.
Jakie są alternatywy dla wszywki alkoholowej?
Dla osób, które obawiają się implantacji wszywki alkoholowej lub nie chcą ryzykować związanych z nią skutków ubocznych, istnieją inne farmakologiczne metody wsparcia w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Istnieją leki doustne które działają awersyjnie takie jak Anticol, Naltrekson czy Akamprozat.
Przepicie wszywki alkoholowej to niebezpieczne działanie, które może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, a nawet zagrożenia życia. “Zaszycie alkoholowe”, dzięki swojej specyfice, jest skutecznym narzędziem w walce z nałogiem, jednak jej działanie opiera się na wywoływaniu silnej reakcji organizmu na alkohol. Z tego powodu, zamiast ryzykować zdrowiem, warto skupić się na skutecznych metodach leczenia uzależnienia, takich jak kompleksowa terapia uzależnień, która obejmuje wsparcie psychologiczne, odtrucie alkoholowe. Wybór odpowiedniej metody leczenia powinien być dokonany w porozumieniu z lekarzem specjalistą, który dostosuje terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Poznaj nasze inne wpisy:
